kopya kalpler, gozlerin onunde parlamakta bir fener ve ihtirasla
suslenen bir gelecek onume konulan.
gulmek, aglamak secimlerim, hangi şikta mola verendim? ayazlarinda
terleyendim. sacmalik bu his ve geriye donuşu yok, pis bir şakaya maruzum ve hecelerimde kimi zaman aruzum. anca buldum arzularimi, arz-talep mi bilmem.
hep bu farzla yaşanilir mi? ben ne istedim ki onume koydular bu kuklayi?
ve zor gunumde hor goruldum, kor bir aleve ben gomuldum.
hislerimde curudum artik anla, kopya kalbim cok cizildi, kaprisinden bezdi.
adamin anca gizli bir kacak suc işlemiş ve izini bulamamişlar.
işte şimdi pişti oldun. yoklugun bir olume benzetildigi şiir tadinda varligin bir sacmalikmiş.
acil anladim, anca topladim, kanca sapladim bu aciya bir el olsun ben de ateşi bastim.
kurut bu dereyi sen kolaysa, gozlerim yine de parcali bulutlu.
anlamin da uludur, aşkin gozleri hep sulu mudur? hakki bu mudur?
sadakatin guvenimin sonu mudur, sen kaderdin..
tacizin aşikar, sadece bana mahsus degil yok olma seanslarin.
yagmur sakladi gozyaşlarimi, kopya kalplere damladim dam dam..
guvence verme bana bir kez de olsa.
cok yanilmiş insanin leşine agidi yazmişim. ne olsa ben alişmişim.
bu forsa geriye saydi, bitime az mi kaldi?
başlamak hataydi. başlayamamaksa izdirap
aşka verdigim resitalimde sendin sazima mizrap.
yendim huyumu ya rab.
hapis yatan bir ben degildim, dostlarimda vardi koşeye sinmiş. af!...
paraf cekildi, secildi taraf.
ve ben...
tuhaf ithaflar ettim, yarina elverişli koşula koşabilirdim.
boşa mi yandi kirmizi guller? neyse boşver..
sagopa kopyalanamaz, ender olsa bulunamaz bir digeri.
hucrelerimin herbiriydi kanserin yemi..
parcalanmiş bir satirbaşi ve nokta konmuş dizelerin son elvedasi bugune bir ithaf..
bence cok tuhaf bir işkence, baş ucumda aşkin calar saati. kopya kalpler uyku boldu
Anasayfa 